Mariadistel wordt al lange tijd gebruikt bij leverproblemen en om de melkproductie te stimuleren van vrouwen die borstvoeding geven. De distel wordt onder andere ingezet bij niet-alcoholische leververvetting, leverfibrose, diabetes en metabool syndroom. Door de brede effecten op de lever is het de vraag of er interacties kunnen plaatsvinden met reguliere medicatie. Het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) maakt melding van een mogelijke interactie met hypoglycemische medicijnen. Daarnaast lijkt mariadistel een remmend effect te hebben op CYP2C9 bij mensen met een specifiek genotype. Gelijktijdig gebruik met talinolol (bètablokker), losartan (bloeddrukverlager), metronidazol (antibiotica) en irinotecan (oncolyticum) wordt daarom afgeraden.1 In een recent literatuuronderzoek is de veiligheid en toxiciteit van mariadistel opnieuw onder de loep genomen.2
Verschillende in-vitro- en dierstudies en 43 klinische studies werden geanalyseerd. In de meeste klinische studies werd mariadistel, gestandaardiseerd op silymarine, oraal toegepast in een gemiddelde dosering van driemaal daags 140 mg. Toepassingsduur varieerde van enkele dagen tot 41 maanden. Silymarine werd in de meeste studies gecombineerd met andere stoffen of medicijnen en veroorzaakte zelden bijwerkingen. Enkele keren werd melding gemaakt van milde maagdarmklachten, gewichtsverlies en prikkelbaarheid. Ook bij patiënten met diabetes type 2 en zwangere vrouwen werden er geen ernstige bijwerkingen gevonden en lijkt gebruik veilig.
Bevindingen over interacties met medicijnen door beïnvloeding van CYP-enzymen waren inconsequent. Sommige studies maakten melding van de inhibitie van CYP2C9 en CYP3A4, terwijl anderen geen enkele interactie vonden. De auteurs geven aan dat combinatiegebruik met bijvoorbeeld warfarine beter vermeden kan worden. Een verklaring is echter moeilijk te geven. Mogelijk speelt de genetische achtergrond hierbij een rol en dat maakt risicobepaling in de complementaire praktijk moeilijk. Daarnaast stellen de wetenschappers dat silybine, onderdeel van silymarine, mogelijk een groter effect heeft op het CYP-systeem dan silymarine, een mix van verschillende flavonolignanen. Bij de selectie van een mariadistelpreparaat zou hier rekening mee gehouden kunnen worden.
Bronvermelding:
- www.cbg-meb.nl/onderwerpen/medicijninformatie-kruiden/veelgebruikte-kruiden/mariadistel/interactie-informatie-voor-artsen-en-apothekers
- Soleimani, V., Delghandi, P. S., Moallem, S. A., & Karimi, G. (2019). Safety and toxicity of silymarin, the major constituent of milk thistle extract: An updated review. Phytotherapy research, 33(6), 1627-1638.
Het bericht Veiligheid en toxiciteit van mariadistel verscheen eerst op Orthofyto.
